İncitme İncinirsin !

 Seyyid Yahya Hazretlerinin son derece güzel ve tesirli bir siması var idi. Kırk gün hücresinde halvette kalıp da dışarı çıktığında, yüzüne dikkatle bakılamayacak kadar nurani idi. Onu görenin gözleri kamaşırdı.

Yine bir gün halvethanesinden çıkıp anne ve babasının ziyaretine gitmekte iken yanında bulunan ve yolda karşılaştığı süfilerle oturup sohbet etti. Bazı kendini bilmezler bunu fesatlarına âlet edip kötü sözler sarf ettiler. O derece ağır konuştular ki Seyyid incinip ana babasını ziyâretten vazgeçip zaviyeye döndü. Şeyh onun üzüldüğünü anlayıp:

-Oğul, niçin elem çekiyorsun? Sen de Şeyh Muhyiddin-i İbn Arabi Hazretlerinin yaptığı gibi yap eline bir kalem alıp o kimseleri hatırına getir ve "Ya Kahhar ism-i Celal'ini bir kâğıt üzerine yaz ve o kâğıdı bir ateş üzerine bırak veya suya at, dedikten sonra o ismi usulü ile talim ettiler.

Seyyid de öyle yaptı. O kâğıdı evde suya atmayıp o kağıtları yırtıp, küçük parçalara ayırdı ve rüzgâra verip savurdu.

Rivayet olunduğuna göre bu işi yapan o kötü kişiler, uykularından kalkamayıp sabahleyin cesetleri paramparça edilmiş olarak bulundular.

Halk bu hali görüp duyunca bir daha kimse Seyyid'i böyle kötü sözler söyleyip iftira etmeye cesaret edemedi. Kendisine tam bir itikatla gönülden bağlandılar.

Piri Halveti Seyyid Yahya Şirvani Kitabı - Mustafa Tatcı, Ümit Akdemir